- wojować
- luftë
Słownik Polsko-Albański. 2007.
wojować
Look at other dictionaries:
wojować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wojowaćjuję, wojowaćjuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} toczyć walkę o coś, z kimś; spierać się, kłócić się, zwalczać coś, usilnie dążyć do osiągnięcia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wojować — ndk IV, wojowaćjuję, wojowaćjujesz, wojowaćjuj, wojowaćował 1. pot. «toczyć spory, kłócić się, ścierać się z kimś o coś; dążyć zacięcie do przezwyciężenia czegoś, walczyć» Wojować z podpowiadaniem w szkole. Wojować z kimś o niepalenie papierosów … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
wojowanie — n I rzecz. od wojować … Słownik języka polskiego
